13 Mayıs, 2017

Yanlış bir rol oynadım...


Bir gün oldukça üzgün ve stresli iken,kızımla markete gittik. Alışverişimi tamamlayıp kasada ödeme yaparken diğer bir kasa da müşterinin sesinin yükseldiğini fark edip kulak kabarttım. Neden mi bağırıyordu? Olay,Amcamıza (65 yaşlarında olduğunu tahmin ediyorum) kasiyer bayan arkadaşın kasası üzerinde duran ve belli ki birileri tarafından kampanyalı ürün bu, müşterilere teklif et diye tembih de bulunduğu bir ürünü almak ister misiniz diye sorması ile başlıyor.


Amca,bir anda sinirleniyor ve kıza bağırmaya başlıyor.
-Sen kimsin ki bana soru sorabiliyorsun ne hakla.....
Olay şiddetlenince ben zaten patlayacak yer arıyorum. Bir de kızcağıza öyle çıkışınca duramadım. Onu öyle küçümsemesi ağrıma gitti.
Dedim:
-Pardon beyefendi ama neden bağırıyorsunuz? Alt tarafı alır mısınız diye sordu bu şekilde davranmanız hoş değil. Onu küçümseyemezsiniz.
Amca hala bağırıyo kim ki o diye sen ne karışıyon diyor.
Dedim,
-Bir kere karşınızdaki bir insan,sen kimsin ki diyemezsiniz artı bir bayan var karşınızda ona bu şekilde davranamazsınız.
Amca bu defa da bana sarar..
-Sen kimsin ne karışıyon
Ben
-Ben insanım.
Amca
-İnsan mısın orasını bilemem!
Şimdi çıldırmaz mısın,lafa bak orasını bilemem nedir yahu?
Ben bu lafı duyunca bağırmam mı?
-Ne diyosun sen ben hayvan mıyım (affedersiniz ama tutamadım) ne demek insan mısın bilemem.
Bende ses adamdan çok çıkıyor. Adam üstüme üstüme yürümez mi? Ben de hiiiçç korku yok daha da bağırıyorum.
Sesler yükselince marketin diğer bey çalışanları (kasiyerler hep bayan ) adamı tutup ikna ederek kibarca dışarı çıkardılar zavallı mağdur kasiyer kız beni teselli ediyor. Meğer amcamız her geldiğinde yapıyormuş bunu yazık üzüldüm. Eee çalışan da, müşteri memnuniyeti ne yapsın ses çıkaramıyor. Dedim almayın böyle müşterileri (lafa bak bana ne oluyorsa adamlar ekmeğinin peşinde ya Sabır çekiyorlardır), sanki ben deyince aa haklısınız siz dediniz almayalım evet diyecekler...
Neyse, o arada o kadar kızmışım ki kızımın nasıl sessiz kaldığını göremedim. Yavrum beni izlemiş sessizce, baktı ben sakinleştim bana :

-ANNE BEN SENİN DEDİĞİNİ ÖYLE DEMEZDİM...(''BEN HAYVANMIYIM'')!!!! ( İçimdeki stres yumağının beni bir canavara dönüştürdüğünü, 3 yaşındaki kızımın bağırışlarımın ve ağzıma aldığım o kelimenin ne kadar yanlış olduğu konusunda, beni uyardığında anlıyorum)



Buradan çıkarılacak 3 ders var.
1-Hiç bir şeye seyirci kalmayın.
2-Ne kadar sinirli ve agresif bir toplum olmaya başladık (buna ben de dahil) Sevgiyi paylaşalım.
EN BÜYÜK DERS İSE

Siz siz olun çocuklarınıza iyi örnek olun. Onların yanında kavga etmeyin. Ağzınızdan çıkan kelimelerin ve gösterdiğiniz davranış modellerinin onlar için birer örnek model olduğunu unutmayın. Bir gün aynaya (evlatlarınıza) baktığınızda kendinizi gülümseyerek görmeniz dileğiyle.....