14 Aralık, 2015

MUCİZE HEP KAPINI ÇALIYOR NEDEN AÇMIYORSUN?

Uzun bir aradan sonra tekrar merhaba.
Bu kez size hayattan büyük bir ders almış olarak yazıyorum. Annemin ameliyatı için memlekete gittiğim gün babam rahatsızlandı.
Annem 17 Kasımda olduğu safra kesesi ameliyatı sebebiyle yemek ve ev işlerinde zorlanacağından 10 günlüğüne memlekete yanlarına gitmiştim.Beni hava alanında karşılayan babam eve gittikten bir kaç saat sonra annemle aynı rahatsızlıktan kıvranmaya başladı. Gün boyu acı çeken babam tüm ısrarlarımıza daha fazla dayanamayarak acile gitmeyi kabul etti.
Acilde durumun o kadar basit olmadığını fark ettik. Safra ameliyatı her ne kadar basit bir ameliyat olsa da babamda iltihabik bir durum söz konusuydu. İltihap kurutulmadan da bu ameliyatı olması mümkün değildi. İltihap 10 gün süren bir serüven sonucunda kurudu 1 ay sonra ameliyat dendi. Ama süreç o kadar da basit değildi. Bir pazar günü babam yeniden rahatsızlandı ve bize yine hastane yolları göründü. İltihap tekrar nüksetmiş ve ameliyat öncesi tekrar tedavi gerektiriyordu. Şuan Ankara'da işinin ehli doktorlarca tedavi ediliyor. Kısa bir süre sonra da Allah'ın izni ile ameliyat olacak.
Peki benim dersim ne?
Herşeyden bunalan ,sıkılan ,şikayet eden bir yapım vardı. Bu na tıp ve halk dilinde depresyon da denebilir. Ama insan ömrü saliselerle değişebiliyor. Diyorum ya eve geldiğimde şen şakrak olan babam saatler içinde uzun soluklu bir yola girdi. Hastahanelerde bebeğimin olması sebebiyle geceleri kalamadım ama uzun kaldığım gündüzlerde yatan hastaların durumlarını, babamı, kayıp verenleri izlemek yeterince bana bir şeyleri hatırlattı. Biz ÖLECEĞİZ  VE HAYAT ÇOK KISA.....
Ne zaman ne yaşayacağımız belli değil. Tedavi muhakkak ama ölümde hastalık da hak...Canım babam Allah'ın izni ile iltihabın kurumasıyla düzelecek. Ama ya bizler. Hastalıklı beyinlerimizi değiştirmediğimiz sürece ne kadar değişebiliriz ki.
Her gün takip ettiğimiz onca insanın aldıklarıyla ,yaşantılarıyla o kadar ilgileniyoruz ki, farkında mıyız sona geliyoruz. Bu dünya ebedi değil.
Ayrıldığım işimden sonra hayat bana anlamsızlaşırken.Aslında neden evde olduğumu da unutturmuştu. Ben kızım için evdeydim. Ama ona vakit ayırmaktan çok ne yapabilirim kendim içine dönmüştüm. Ben iyi bir birey yetiştirmenin ne kadar özel ve güzel olduğunu unutmuşum.
Sevgili anne ve babam ,yengem amcam,halam eniştem, komşularım, kuzenlerim öyle güzel evlatlar yetiştirmişler ki bu süreçte hep yanımızdalardı. Erkek evlat eksikliğini duyduğum (abi olarak) bu süreçte bizi hiç yalnız bırakmadılar.
Ben evdeydim, ve görevim kızım olmalıydı. Bunu farkettiğim bu zaman diliminde izlediğim bir film hayatın aslında bize mucizelerle dolu olduğunu gösteriyor.
MUCİZE HEP KAPINI ÇALIYOR NEDEN AÇMIYORSUN?
http://www.filmifullizle.org/mucizevi-bir-hediye-a-gift-of-miracles-2015-turkce-dublaj-izle.html/3
 Genç bir kadın annesinin ölümünden sonra eline geçirdiği 5 maddeli  bir vasiyet eline geçirir. Bunda kendiyle alakalı şeyler yazmaktadır. Görmediği dokunmadığı şeylere inanmayan genç kadın yerine getirdiği şeyler sonrasında hayretler içinde kalacaktır.  Mucizevi Bir Hediye - A Gift Of Miracles 2015  

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder